مگر میشود؟!......

نمی دانم از چه بنویسم ، از درد های پرستاران خسته، از مردمان فقیری تنها راه درآمد شان دست فروشی و کارهای روزمزدی بود. از خستگی و کلافگی مادران صبوری که نامشان در هیچ جایی نمی آید. از غم نوشتن کاغذی قطو مگر میشود؟!.........

از وقتی که گفتند کرونا آمده در خانه مانده بودم. هم به خاطر خودم و دیگران.نمیدانم چرا وقتی قرار است یک کاری را انجام بدهیم ، می رویم عکس آن کار را انجام میدهیم. اگر همان روزهای اول وقتی با زبان خوش گفت مگر میشود؟!.........